U Potočarima se danas, 11. jula 2024. godine, obilježava 29. godišnjica od genocida u Srebrenici i klanja dženaza-namaz za još 14 žrtava srebreničkog genocida.
Ono što je prethodilo obilježavanju i ove godišnjice jeste „Marš mira“, a kojim se prisjeća pređenog puta i pokušaja Srebreničana da se domognu slobodne teritorije tih bolnih ratnih godina.
Kao i svih prethodnih godina i ove su naši učenici i diplomanti bili učesnici „Marša mira“, želeći i na taj način saosjećati sa preživjelim Srebreničanima koji su izgubili svoje najmilije u genocidu koji je izvršen nad bošnjačkim narodom. Jedan od učesnika ovogodišnjeg „Marša mira“ bio je i Samir-efendija Krilašević, diplomant Karađoz-begove medrese, a danas imam, hatib i muallim u džematu Ravne, Medžlisa Islamske zajednice Zvornik.
On je za web-stranicu Karađoz-begove medrese ispričao svoju priču o pređenom putu, o onom što je čuo od onih koji su preživjeli genocid, a zajedno sa njim su ove godine prešli taj kobni put i prisjetili se svega onog što im se dešavalo 1995. godine.
„Ovo mi je treći put da učestvujem na 'Maršu mira'. Prvi put sam učestvovao 2016. godine. Bio sam još prošle godine, tj. 2023., i evo sad opet ove godine. Zadovoljan sam, jer sam uspio preći cio put i hairli stići u Potočare, zajedno sa ostalim učesnicima Marša, mada je bilo i vruće, a i naporno preći ovaj put, posebno zbog vrućine“ – kaže Samir-efendija.
Prelazeći put “Marša mira” Samir-efendija je čuo i zapamtio mnoge priče onih koji su genocid preživjeli, a ovih dana su bili s njim u istoj koloni, u koloni odvažnih… No, kaže, da je poseban osjećaj kada se kolona učesnika približava Memorijalnom centru u Potočarima i kada insana obuzmu emocije.
„Ne mogu da opišem taj osjećaj kada završavate Marš i kada ulazite u same Potočare. Posebno taj osjećaj kad se približavate Potočarima, kada ugledate Memorijalni centar i mezaristane žrtava genocida. Prvo, drago ti je što si stigao, što si uspio preći sav taj put, a onda – kada ugledaš sve te nišane, prođe čovjeku kroz glavu sve ono što je čuo o tim ratnim strahotama, o tome šta je preživio naš narod i uhvati te neka tuga. Čovjek zastane i zamisli se. Nije svejedno“ - zaključuje svoje kazivanje naš diplomant Samir-efendija Krilašević.